Uitleg Ladder van Agressie #
De Ladder van Agressie is een grafische weergave over de lichaamstaal. Die elke hond doorloopt als reactie op het oplopen van stress of bedreiging. Van zeer milde sociale interactie en druk, zoals met de ogen knipperen en neus-likken. Oplopend tot ernstige, wanneer openlijke agressie duidelijk worden waargenomen, zoals snauwen en bijten.
Het doel van dergelijk gedrag is om dreiging af te wenden en de harmonie te herstellen. De aanwezigheid van kalmerend en bedreigend afwendend gedrag, in het repertoire van de huishond, is essentieel om de noodzaak van potentieel schadelijke agressie te voorkomen. De hond is een sociaal dier voor wie succesvol verzoeningsgedrag zeer adaptief (aangepast onder bepaalde omstandigheden) is en het wordt continu en routinematig gebruikt in het dagelijks leven.
Het is van het grootste belang om te beseffen dat deze gebaren eenvoudigweg een context- en reactieafhankelijke reeks zijn die uitmondt in dreigende of openlijke agressie, alleen als al het andere faalt. In tegenstelling tot hardnekkige verkeerde informatie, hebben de geïdentificeerde gebaren niets te maken met een vermeende dominante of onderdanige toestand ten opzichte van metgezellen. Bij alle honden zullen ongepaste sociale reacties op verzoeningsgedrag resulteren in de devaluatie ervan en de noodzaak, vanuit het perspectief van een hond, om de ladder op te gaan.
Consequent verkeerd begrepen worden leidt vroeg of laat tot agressief gedrag. Honden kunnen binnen enkele seconden overgaan tot openlijke agressie tijdens een enkele episode als de waargenomen dreiging snel en van dichtbij optreedt, of leren om na verloop van tijd af te zien van lagere sporten op de ladder, als herhaalde pogingen om te sussen verkeerd worden begrepen en ongepast worden beantwoord. Als gevolg hiervan kan een zogenaamde ‘onvoorspelbare’ agressieve reactie optreden in elke situatie die een onontkoombare bedreiging voor de hond voorspelt. Terwijl deze in werkelijkheid volledig voorspelbaar was.
(Shepherd, K 2009. BSAVA Manual of Canine and Feline Behaviour, 2nd edition.pages 13 – 16. Editors Debra F. Horwitz and Daniel S. Mills).
Kalmerende signalen #
De “ladder van agressie” zou eigenlijk de “ladder ter voorkoming van agressie” moeten heten.
Turid Rugaas spreekt over “Kalmerende Signalen”. Wat perfect het doel weergeeft van de lichaamstaal. Honden doen er alles aan om de tegenpartij te kalmeren en een conflict te voorkomen. De term “ladder van agressie” geeft de suggestie dat honden van nature agressief zijn. Maar het tegendeel is waar. Wanneer je goed op de lichaamstaal van honden let, zie je dat honden continue lichaamstaal vertonen (communiceren) volgens de ladder van agressie.
In het Kort #
- Elke hond laat lichaamstaal zien bij oplopen van stress of bedreiging.
- Met als doel om een conflict te voorkomen.
- Wanneer er geen “positieve” reactie komt van de tegenpartij (hond of mens) kan dit uitlopen op een agressieve tegenreactie.
- Als herhaalde pogingen van kalmerende signalen niet of niet correct worden beantwoord, kan de hond in de toekomst enkele stappen op de ladder overslaan. En direct lichaamstaal vertonen hoog op de ladder.
Niet bewust zijn van lichaamstaal #
Het niet herkennen of negeren van kalmerende signalen kan tot gevolg hebben dat de hond duidelijker gaat communiceren. Om zijn boodschap meer kracht bij te zetten worden de eerste signalen overgeslagen. Uiteindelijk kan de hond “zomaar vanuit het niets” grommen, snappen of bijten.
Belang herkennen lichaamstaal #
Nu snap je ook wat er kan gebeuren wanneer wij, tijdens een dagelijkse wandeling, de eerste kalmerende signalen (“signalen van agressie”) missen. Ik zie dagelijks honden meegetrokken worden door hun baasjes. De hond gaat liggen bij het naderen van een andere hond, maar wordt meegetrokken. We beperken de hond om sociaal gedrag te vertonen, en brengen onbewust beide honden in een ongewenste situatie. Erger nog, wanneer de hond gedrag vertoond hoger op de ladder, wordt deze ook nog eens gecorrigeerd door de eigenaar.
Waarom belanden er zoveel “agressieve” honden in het asiel? Het zou zomaar kunnen dat de oorzaak niet bij de hond ligt.
Kruip in de huid van je hond, en ga de lichaamstaal leren herkennen. Honden zullen je dankbaar zijn.
Als je eenmaal ziet wat je hond zegt, hoe hij zich voelt en wat het in welke situatie betekent, kun je als baas de juiste keuzes maken en hem hierin begeleiden.